نیکل - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیکل (به انگلیسی: Nickel) عنصر ۲۸ جدول تناوبی، فلزی مقاوم، چکشخوار، براق با ساختار بلورین و مکعبیشکل به رنگ سفید و نقرهای است. این عنصر پنجمین عنصر شایع روی زمین است و بهطور گستردهای در پوسته و هسته زمین شکل میگیرد.